ijf bier! De Volkskrant is gestopt met de vaste bierrubriek in het magazine, maar ik blijf de vijf-bieren-rond-een-thema stukjes gewoon schrijven. Dan zet ik ze wel op m’n blog. Die delicate schrijversvingertjes moeten in beweging blijven, nietwaar. Van stilstand verkroepoekt de boel maar. Daarom: Ober! Vijf bier!
Bockbier. Ik drink het niet zo vaak. Eigenlijk nooit. Dus misschien wordt het weer eens tijd voor een hernieuwde kennismaking.
Vorige week schreef ik een stuk over de sleetsheid die in het hele idee van bockbier zit. Over de wat vermoeide en vermoeiende PR rondom de jaarlijkse edities. Laat onverlet dat het bier zelf natuurlijk nog een prima vorm van vermaak kan zijn. Waar moet zo’n vermakelijke bock dan aan voldoen? Voor mij is vooral van belang dat het niet naar snoep smaakt. Soms lijkt het wel of je vloeibare suiker zit te drinken. Nee, ik wil wel graag bier dat naar bier smaakt. Een boute basis van mout, besprenkeld met houthakkershemddragende hoppen en wars van wuft wuivende gistdampen. Beetje ruig bier, mag wel wat hoekig zijn. Zweempje kampvuur is ook helemaal ok. Moet het bier een alcoholniveau uit het linkerrijtje hebben? Does a bear shit in the woods?
Ik plukte een divers boeketje bocken uit de schappen (het zijn er acht geworden deze keer, met uw welnemen) en vond er wat van.
Amstel Bock (7%)
Als we überhaupt al over een referentiebier kunnen spreken bij de Nederlandse bock, dan is het deze. Naar verluidt het oudste nog bestaande bier in Nederland. Al jaren een reputatie hoog te houden van het beste, het juiste. Daar gaat ie dan.
Kleur: robijnrood. Kuif: wijkend, grove bubbels. Geur: karamel en een zak openstaande koffiebonen. Smaak: voldoende mondvullend, gedachten aan roomboterbabbelaar, bittertje, maar ergens zit ook een vleug halfzware Van Nelle. Blijft achter met: een diep gevoel van welbehagen.
Grolsch Herfstbier 0.0
Is het een bock? Is het een bier? Het is Grolsch Herfstbier 0.0. Wat u zegt, helemaal van deze tijd. Het ruikt naar nagellakremover (proever A) en/of geschroeid rubber (proever B) en smaakt ook zo (proever A) en/of naar schenkstroop met mokkasmaak (proever B). Ik had beter moeten weten toen ik ‘natuurlijk aroma’ op het etiket las. Next.
Hoop Awesome Autumn Rum Bock (6,9%)
Tuurlijk, met rum kun je alles lekker maken. Sommigen zeggen dat je niet met bier mag rommelen door er oneigenlijke ingrediënten bij te doen. Ik ben niet zo van die strikte school. Voor mij telt het resultaat, al ken ook ik mijn grenzen (zie verderop). Hoop houdt het binnen de perken en dacht heel hard aan een beker warme chocolademelk met een scheut rum en een dot slagroom toen dit recept werd genoteerd. Het harde werk wordt beloond: een soepele bock zonder overdreven aandacht voor de toevoegingen vanille en rum.
X-Brewing All The Leaves Are Brown Tarragon Bock (8%)
Dank u, X-Brewing. Dat liedje krijg ik dus de hele dag niet meer uit m’n hoofd. Tempest Brewing uit Schotland heeft ook al een bier met die naam, een imperial brown ale. Die is godvergeten lekker, de barrel aged variant al helemaal. Het Katwijkse X-Brewing presenteert een bock onder deze naam, en doet er dragon (‘tarragon’) bij. Woest schuimend dient dit bier zich aan. Kruidig, venkel, peperkoek, roept herinneringen op aan de Amerikaanse pumpkin ale. Gek toch, hoe smaken werken. Een beetje vreemd, maar wel lekker.
Uiltje Apfelstrudel Doppelbock (11%)
De Pietje Bells van brouwend Nederland houden van een lolletje, zoveel is duidelijk. Kerstbomen en full English breakfasts passeerden ooit al de opening van de Haarlemse kookketels, en ondanks mijn ruimdenkende geest op dit terrein werd ik daar toch niet heel enthousiast van. Maar dit bier is gewoon vrolijkmakend lekker. Ok, dat mag ook wel met die elf procent. Apfelstrudel past bij dit jaargetijde als een bak snert bij een schaatstocht door de polder. Oeps, laat ik ze niet op ideeën brengen.
Grolsch Gerijpte Herfstbok (6,6%)
Daar is Grolsch weer. Deze keer met een gerijpte herfstbock, pardon, herfstbok. Het schijnt dat al het bockbier met een tht die in volgend jaar ligt, sowieso al een jaar oud is. Want tijdens het afvullen wordt er een datum ‘nu plus twee jaar’ op gezet. Deze heeft 30 06 2021 op de hals en is volgens het etiket “zorgvuldig gerijpt op fles”. De onverkochte voorraad van vorig jaar dus, als je cynisch wil zijn. Het bier kleurt rood bij roodbruin, en is zo helder als een Zwitserse bergbeek. Wat als eerste opvalt is de snoepjeszoetigheid. Als tweede valt dat ook op. Verder eigenlijk niets. Mijn advies aan Grolsch voor 2021: maak eens een gewone, goede bock. Met een c. En laat de malligheid even voor wat het is.
Chouffe Bok 6666 (6,66%)
Wat? Heeft België ook een bockbiertraditie? Welnee, maar als er geld te verdienen valt aan de Hollanders dan willen ze best wat donker bier brouwen. Dus zetten de Ardense kabouters van Brasserie d’Achouffe met een bokkenpruik op de bol koers naar de dark side, en roeren een puik bockje bij elkaar. Niet te zoet, toch die verwarmende karamelassociaties en wat fruitigs op de achtergrond. Misschien, en ik voel weifeling om dit op te schrijven, is dit wel de beste van het rijtje dat ik hier presenteer. En die 6666? Geloof het of niet, het is de postcode van de brouwerij.
Jopen Bokbier 4-grain bock (6,5%)
Om een volle, spannende smaak te verkrijgen worden er maar liefst vier brouwgranen gebruikt in deze bok/bock (etiketontwerper, make up your mind) van het Haarlemse Jopen: gerst, tarwe, rogge en have. Het leidt tot een wat onbestemd gekleurd bier maar heeft ook een positief resultaat: waar een doorsnee bockje vaak toch een wat eendimensionale smaakbeleving oplevert, blijft er in dit bier met elk slok wat te beleven. Eerst een pietsie zoet, dan kruidig, dan droog optrekkend. Leuk.